Η φωτογραφια αυτη ειναι παρμενη απο την πλατεια της Ραφηνας,που τωρα εχει πεζοδρομηθει,στα τελη δεκαετιας 40,αρχες δεκαετιας 50. Το εστιατοριο ανηκε στον Ανασταση Πισινη και η πελατεια του ηταν κυριως ευβιωτες εγκατεστημε- νοι στην Ραφηνα.Το εστιατοριο ηταν συγχρονως και πρατηριο βενζινης.Η μυρωδια της βενζινης επι- ρεαζε την γευση των φαγητων.Γι'αυτο και αργοτερα μετατραπηκε και λειτουργησε σαν καφενειο, μεχρι τα τελη δεκαετιας του 70 που λογω της πεζοδρομη- σης,δεν μπορουσε πλεον να λειτουργησει το πρατη- ριο SHELL.Εν τω μεταξυ,μερος του χωρου,απο το καφενειο ειχε γινει το Πρακτορειο Αθην.Τυπου. Απεναντι ακριβως,στην πλατεια, ηταν το σπουδαιο ΟΙΝΟΖΥΘΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟΝ -Η ΡΑΦΗΝΑ-του Σωτηρη Δελημα- νωλη,που φημιζοταν, οχι μονο για την εξαιρετικη κουζινα, αλλα'και για την υπεροχη ρετσινα που ηταν πασιγνωστη σ'ολα τα Μεσογεια τις δεκαετιες του 40,50,60,μεχρι τα μεσα του 70.Επωνυμοι και ανωνυμοι,αλλα' κυριως Ραφηνιωτες ηταν οι θαμωνες αυτης της ταβερνας,που αφησε εποχη.Ενας μαλιστα θαυμαστης και ποτης της εξαιρετικης ρετσινας, ηταν ο τοτε βασιλιας Παυλος που παραθεριζοντας στους Πεταλιους (νησακι της Ευβοιας που του ειχε παραχωρησει για διακοπες,ο γνωστος εφοπλι- στης Εμπειρικος),επερνε και μια νταμιτζανα ρετσινα απο του Δελημανωλη την ταβερνα. Φυσικα εκεινη την εποχη, η Ραφηνα ηταν ενα προσ- φυγικο ψαροχωρι, με 1500 κατ.,ζωντας μια ηρεμη ημιαγροτικη ζωη,οπως και ολη η υπολοιπη Αττικη. Δυστυχως η ''εξελειξη'', εφερε την Ραφηνα στην σημερινη κατασταση,οπως και την υπολοιπη Ανατο- λικη Αττικη,οπου Πατησια και Κυψελες μεταφυτευ- τηκαν σ'αυτους τους αγνους και αγαθους τοπους, χαρις στο γρηγορο και ευκολο κερδος απο καποιους απληστους και απολιτιστους αχρειους.
Η φωτογραφια αυτη ειναι παρμενη απο την πλατεια της Ραφηνας,που τωρα εχει πεζοδρομηθει,στα τελη δεκαετιας 40,αρχες δεκαετιας 50.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο εστιατοριο ανηκε στον Ανασταση Πισινη και η
πελατεια του ηταν κυριως ευβιωτες εγκατεστημε-
νοι στην Ραφηνα.Το εστιατοριο ηταν συγχρονως και
πρατηριο βενζινης.Η μυρωδια της βενζινης επι-
ρεαζε την γευση των φαγητων.Γι'αυτο και αργοτερα
μετατραπηκε και λειτουργησε σαν καφενειο, μεχρι τα τελη δεκαετιας του 70 που λογω της πεζοδρομη-
σης,δεν μπορουσε πλεον να λειτουργησει το πρατη-
ριο SHELL.Εν τω μεταξυ,μερος του χωρου,απο το
καφενειο ειχε γινει το Πρακτορειο Αθην.Τυπου.
Απεναντι ακριβως,στην πλατεια, ηταν το σπουδαιο
ΟΙΝΟΖΥΘΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟΝ -Η ΡΑΦΗΝΑ-του Σωτηρη Δελημα-
νωλη,που φημιζοταν, οχι μονο για την εξαιρετικη
κουζινα, αλλα'και για την υπεροχη ρετσινα που
ηταν πασιγνωστη σ'ολα τα Μεσογεια τις δεκαετιες
του 40,50,60,μεχρι τα μεσα του 70.Επωνυμοι και
ανωνυμοι,αλλα' κυριως Ραφηνιωτες ηταν οι θαμωνες
αυτης της ταβερνας,που αφησε εποχη.Ενας μαλιστα
θαυμαστης και ποτης της εξαιρετικης ρετσινας, ηταν ο τοτε βασιλιας Παυλος που παραθεριζοντας στους Πεταλιους (νησακι της Ευβοιας που του ειχε παραχωρησει για διακοπες,ο γνωστος εφοπλι- στης Εμπειρικος),επερνε και μια νταμιτζανα ρετσινα απο του Δελημανωλη την ταβερνα.
Φυσικα εκεινη την εποχη, η Ραφηνα ηταν ενα προσ-
φυγικο ψαροχωρι, με 1500 κατ.,ζωντας μια ηρεμη
ημιαγροτικη ζωη,οπως και ολη η υπολοιπη Αττικη.
Δυστυχως η ''εξελειξη'', εφερε την Ραφηνα στην
σημερινη κατασταση,οπως και την υπολοιπη Ανατο-
λικη Αττικη,οπου Πατησια και Κυψελες μεταφυτευ-
τηκαν σ'αυτους τους αγνους και αγαθους τοπους,
χαρις στο γρηγορο και ευκολο κερδος απο καποιους
απληστους και απολιτιστους αχρειους.
ο παρελθοντομανης