Οπως σημειώνει ο Κώστας Ουράνης στον «Εθνικό Κήρυκα» της Νέας Υόρκης (Μάρτιος 1926): «Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι αγνοούν ποιος είναι ο υπουργός των Εσωτερικών (είμαι ένας εξ αυτών), αλλά κανείς ο οποίος να αγνοή τον Α. Δελαπατρίδην. Σ' όποιο κέντρο κι αν εμβή, όπου και αν παρουσιάζεται, ο κόσμος τον υποδέχεται με χειροκροτήματα, του βγάζει το καπέλλο και τον προσφωνεί "κύριον Αρχηγόν" ή "κύριον Πρόεδρον"... Ηρκεσε να εμφανισθή ένα βράδυ του περασμένου καλοκαιριού εις την πλατείαν του Συντάγματος και να εκφωνήση έναν πολιτικό λόγο, ούτε χειρότερον, ούτε καλλίτερον από εκείνους που εκφωνούνται εις την
Ελληνικήν Βουλήν, διά να γίνη αμέσως διάσημος» (από το βιβλίο «Η Αθήνα και οι Αθηναίοι 1834-1934» του Γιάννη Καιροφύλα, 1978).
Στέκι του Δελαπατρίδη το καφενείο του Ζαχαράτου στο Σύνταγμα, ένα
«υποκατάστημα» της Βουλής στη γωνία Σταδίου και Γεωργίου Α'. Εκεί εμφανιζόταν με σκληρό καπέλο, γκέτες και μονόκλ για να βγάλει λόγο στις παρέες των πλείστων καφενόβιων που τον αποθέωναν. «.. Αφού ερρουφούσε επί τινά λεπτά την δημοτικότητά του αυτή σαν σιρόπι, ανέβαινε σε μια καρέκλα και άρχιζε την αγόρευσί του. Οι λόγοι του, εις άπταιστη καθαρεύουσα, είχαν τον ίδιο στόμφο, την ίδια ασυναρτησία και την ίδια κενή ρητορεία που έχουν όλοι οι πολιτικοί λόγοι μέσα στη Βουλή». Οπως μας πληροφορεί ο δημοσιογράφος-ιστορικός Γιάννης Καιροφύλας ακόμη και όταν οι αγορεύσεις του στην πλατεία Συντάγματος απαγορεύθηκαν «κατ' ανωτέραν εντολήν», ο Δελαπατρίδης δεν έχασε ποτέ τη δημοτικότητά του (εκτός ίσως από την περίοδο της Κατοχής) και το Αναμορφωτικό του Κόμμα, ούτε φυσικά την επιμονή του να λανσάρει ένα «υπουργείο Ερωτος». Ακόμη και όταν θα νοσηλευθεί στο Δρομοκαΐτειο. «Εκτός από ικανότατος ρήτορας, είχε μια μοναδική ικανότητα να προφητεύει» θυμάται ο κ. Καιροφύλας. Δεν είναι τυχαίο ότι πριν από τον πόλεμο είχε προφητέψει τον Χίτλερ!». (από κείμενο της Λένας Παπαδημητρίου στο ΒΗΜΑ της 2ας Μαίου 1999)
νομιζω οτι του μοιαζει ο σωρρασ
ΑπάντησηΔιαγραφή