Την περίοδο της γερμανικής κατοχής ίδρυσε την Οργάνωση «Χ» που ξεκίνησε ως πατριωτική και κατάληξε έχοντας εγγραφεί σε μεγάλο μέρος της συλλογικής συνείδησης ως προδοτική συμμετέχοντας και στον
Ελληνικό Εμφύλιο. Η οργάνωση είχε εθνικιστικό, αντικουμμουνιστικό και φιλοβασιλικό προσανατολισμό και σαν ένοπλη στρατιωτική οργάνωση συγκροτήθηκε προς το τέλος της κατοχής, εξοπλισμένη με αγορές όπλων από τους αποχωρούντες Γερμανούς, ιταλικής και γερμανικής προέλευσης. Γι’ αυτό το λόγο οι κατήγοροί του αναφέρουν ότι συνεργάστηκε μέχρι και με τον κατακτητή, χωρίς να υπάρχουν αποδείξεις για δράση εναντίον των Γερμανών, με σκοπό να εμποδίσει την κατάληψη της εξουσίας από το ΕΑΜ (Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο).
Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας, μετέβη δις μυστικά στην Κύπρο με το ψευδώνυμο Διγενής (από τον ομώνυμο Βυζαντινό θρύλο), πριν να ιδρύσει μαζί με άλλα 11 μέλη (οι δώδεκα υπογραφές της πρώτης ομάδας) την Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ) της οποίας ήταν και ο στρατιωτικός αρχηγός (πολιτικός αρχηγός ήταν ο-μεταξύ των δώδεκα μελών της Επιτροπής-Αρχιεπίσκοπος Μακάριος) και που είχε στόχο την εκδίωξη των Βρετανών αποικιοκρατών από το νησί και την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.
Στα τέλη του 1958 με τις συνομιλίες μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας για λύση να καταλήγουν, ο Γρίβας διατάσσει εκεχειρία αλλά συνεχίζει να είναι προσανατολισμένος προς περεταίρω δράση και όχι προς λύση όπως ήταν η Αθήνα. Προειδοποιούσε ότι θα απέρριπτε αυτή τη λύση που δεν θα τον ικανοποιούσε έτσι η ελληνική κυβέρνηση για να τον ελέγξει και να τον πείσει να αφοπλίσει την ΕΟΚΑ και να αποχωρίσει οικειοθελώς από την Κύπρο, κατάστρωσε και υλοποίησε το σχέδιο του Ευάγγελου Αβέρωφ (υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας) να του αποδώσει λαμπρές τιμές κατά την άφιξή του στην Αθήνα καθώς και άλλες πολλές εκδηλώσεις. Επίσης, ικανοποιώντας την επιθυμία που εξέφρασε ο ίδιος, ανακηρύχθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων ως «Άξιον της Πατρίδος» και του απονεμήθηκε ο βαθμός του αντιστράτηγου εν αποστρατεία Έτσι ο Γρίβας αρχικώς συμβιβάστηκε, αλλά στη συνέχεια υπαναχώρησε από την προκήρυξή του υπέρ των συμφωνιών ) αλλά και από την υπόσχεσή του να μην αναμειχθεί στην πολιτική. Άρχισε πανελλαδική εκστρατεία για τις εκλογές του 1961 που όμως δεν ολοκλήρωσε όντας απογοητευμένος από αυτούς που τον στήριξαν εξ αρχής.
Στα τέλη του ’63, βίαιες συγκρούσεις ξεσπούν στην Κύπρο και το καλοκαίρι του ’64 ο Γρίβας επιστρέφει μυστικά στο νησί, καθώς ήταν ο εμπνευστής της αποστολής της «μεραρχίας» (5.000 στρατιωτών) που έστειλε ο πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου στην Κύπρο. Απελαύνεται το 1967 μετά από τις φασαρίες της Κοφίνου (όπου ελληνοκυπριακές δυνάμεις υπό τις διαταγές του Γρίβα επιτέθηκαν στους Τουρκοκυπρίους ύστερα από εντάσεις και προκλήσεις μεταξύ των δύο πλευρών) και μαζί με αυτόν αποσύρεται από τον Παπαδόπουλο και αυτή η ελληνική «μεραρχία», μετά από απειλή της Τουρκίας για εισβολή στο νησί. Εδώ φαίνονται οι κάπως τεταμένες σχέσεις του με μέρος της χούντα των Συνταγματαρχών (που αποτελείτο από πολλές παρατάξεις) που είχε ήδη καταλάβει την εξουσία στην Ελλάδα από την 21 Απριλίου 1967.
Επιστρέφει και πάλι μυστικά το 1971 όπου ιδρύει και κατευθύνει την εγκληματική οργάνωση ΕΟΚΑ Β’, της οποίας γίνεται και ο πρώτος αρχηγός. Σχεδίασε συνωμοτικά σχέδια για κατάλυση του κράτους και ανατροπή της νόμιμης κυβέρνησης καθώς και διέταξε δολοφονίες, απαγωγές, κακοποιήσεις πολιτών, επιθέσεις, ανατινάξεις, τοποθετήσεις βομβών και άλλα εγκλήματα.
Πεθαίνει τον Ιανουάριο του 1974 έξι μήνες πριν από το πραξικόπημα, το οποίο ήταν πλήρως εξαρτώμενο και καθοδηγούμενο στη συνέχεια απευθείας από την Αθήνα και την ελληνική χούντα¹, και που ανέτρεψε τον Μακάριο, οδήγησε στην τουρκική εισβολή και την κατάληψη και κατοχή του 37% των εδαφών στο βόρειο τμήμα του νησιού'' (''Ποιος ήταν τελικά ο Γεώργιος Γρίβας «Διγενής»;'', άρθρο του Ηρόδοτου Νικολαΐδη στο http://agwnas.com )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου