Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2011

15 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ: Ο ΣΗΜΙΤΗΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ

Ο Κώστας Σημίτης εκλέχτηκε πρωθυπουργός στις 18 Ιανουαρίου 1996, υπερισχύοντας του κ. Τσοχατζόπουλου με 86 ψήφους έναντι 75, στο β’ γύρο της ψηφοφορίας που διεξήχθη μεταξύ των μελών της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ. Στον α’ γύρο (την ίδια μέρα) είχαν λάβει τις εξής ψήφους:

Κώστας Σημίτης 53
Άκης Τσοχατζόπουλος 53
Γεράσιμος Αρσένης 50
Γιάννης Χαραλαμπόπουλος 11
Στο β’ γύρο βρέθηκαν και 6 λευκά – άκυρα ψηφοδέλτια. Το
αποτέλεσμα του α’ γύρου είχε σκορπίσει ενθουσιασμό στους φίλους του κ. Τσοχατζόπουλου, οι οποίοι εκτιμούσαν ότι η πλειοψηφία εκείνων που είχαν προτιμήσει τον κ. Αρσένη ή τον κ. Χαραλαμπόπουλο αρχικά θα στρεφόταν προς εκείνους στη συνέχεια, στο όνομα του λεγόμενου «πατριωτικού – κοινωνικού ΠΑΣΟΚ» που εξέφραζε ο Άκης, σε αντίθεση με το «εκσυγχρονιστικό» του κ. Σημίτη.
Είναι χαρακτηριστικό δε ότι μεταξύ των δύο γύρων, συντοπίτες του κ. Τσοχατζόπουλου από τη Θεσσαλονίκη χτυπούσαν θριαμβευτικά τις κόρνες των αυτοκινήτων τους κάνοντας βόλτες γύρω από το Λευκό Πύργο.
Ακόμα και ο ίδιος δεχόταν συγχαρητήρια από βουλευτές και δημοσιογράφους. Κι ενώ είχε κατά νου τον επινίκειο λόγο του (προαναγγέλλοντας αντιπροεδρία της κυβέρνησης τόσο για τον κ. Σημίτη, όσο και για τον κ. Αρσένη) βγήκε για λίγο από την αίθουσα της Γερουσίας στη Βουλή (όπου διεξαγόταν η σχετική ψηφοφορία) για να ρίξει λίγο νερό στο πρόσωπό του.
Εκεί το λαμπερό του χαμόγελό του έκοψε ο κ. Δασκαλάκης ο οποίος επιφορτίστηκε να του πει: «Άκη, τα πράγματα άλλαξαν. Χάσαμε. Ο Σημίτης είναι ο νέος πρωθυπουργός».
Εκείνη την ώρα πέρασαν πολλά από το μυαλό του. Ακόμα κι ένα λάθος τακτικής της τελευταίας στιγμής. Ενώ από μέρες είχε συμφωνήσει με τους συνεργάτες του (και σε αυτό το κλίμα ήταν και ο κ. Αρσένης) να μην προταθεί στην Κ.Ο. αναμέτρηση δύο αλλά τριών γύρων (δηλαδή να αποκλειόταν μετά την πρώτη ψηφοφορία ο τέταρτος σε ψήφους υποψήφιος, μετά τη δεύτερη ο τρίτος κ.ο.κ) σε μια κίνηση πυγμής -κατά την έναρξη της σχετικής διαδικασίας- εξουσιοδότησε τον Γιώργο Μωραΐτη να προτείνει «δύο γύρους», κάτι που αποτελούσε πάγια θέση της πλευράς Σημίτη.
Στο β’ γύρο η πλειοψηφία των υποστηρικτών του κ. Αρσένη (είτε με την προτροπή του είτε όχι) ψήφισε Σημίτη, ο οποίος είχε δίπλα του, από την αρχή, τουλάχιστον δύο από τους λεγόμενους πρωτοκλασάτους του ΠΑΣΟΚ, τον Θεόδωρο Πάγκαλο και τη Βάσω Παπανδρέου, ενώ στην πορεία προστέθηκε και ο Κώστας Λαλιώτης. Ο κ. Αρσένης πόνταρε στην υποστήριξη του (νυν πρωθυπουργού) Γιώργου Παπανδρέου και ο κ. Τσοχατζόπουλος ξεκίνησε χωρίς «κορυφαίους» δίπλα του. Ψηφίστηκε μόνο από τον τότε πρόεδρο της Βουλής Απόστολο Κακλαμάνη, όταν εκείνος (λίγα 24ωρα πριν από τη διαδοχή) απέσυρε τη δική του υποψηφιότητα. Προσφέρθηκε δε να συνοδέψει τον Άκη, κατά την είσοδό του στην αίθουσα της Γερουσίας, κατά την έναρξη της διαδικασίας.
Το τελικό αποτέλεσμα «άναψε τα φώτα» στο πολιτικό γραφείο του κ. Σημίτη στην οδό Ακαδημίας, ενώ οι φίλοι του κ. Τσοχατζόπουλου συγκεντρώθηκαν στο κτίριο του υπουργείου Εσωτερικών στη Βασ. Σοφίας, χωρίς να προλάβουν καν να συνειδητοποιήσουν τι είχε συμβεί.Όμως, ένα τηλεφώνημα που έγινε εκεί τους έδωσε να καταλάβουν ότι «όλα έχουν τελειώσει». Στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν ο στενός συνεργάτης του κ. Σημίτη Τάσος Μαντέλης, ο οποίος ζητούσε από το αρμόδιο υπουργείο να παραδώσει το αυτοκίνητο του Ανδρέα Παπανδρέου «στον νέο πρωθυπουργό»…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου