Η ΥΔΡΑ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ

Περισσότερες από 20 ταινίες έχουν γυριστεί στην Υδρα από τότε που ο Φιλοποίμην Φίνος έστησε για πρώτη φορά κινηματογραφική μηχανή στο λιμάνι της με το «Τραγούδι του χωρισμού» που σκηνοθέτησε ο ίδιος με τη Λήδα Μιράντακαι τον Λάμπρο Κωνσταντάρα στους βασικούς ρόλους.Γυρισμένο στα τέλη του 1939, το «Τραγούδι του χωρισμού» είναι η πρώτη ταινία που γυρίστηκε στην Υδρα,αλλά η «Μαρίνα»,που γυρίστηκε επτά χρόνια αργότερα,το 1946 (και πάλι με παραγωγό τον Φίνο, αλλά με σκηνοθέτη τον Αλέκο Σακελλάριο), ήταν που έκανε την αρχή ώστε να γίνει η Υδρα ένας από τους ελκυστικότερους κινηματογραφικούς προορισμούς της Ελλάδας.Η Στέλλα Γκρέκα στον ρόλο του τίτλου είναι το κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας μιας Υδραίας που αποφασίζει να αναζητήσει την περιπέτεια στην Αθήνα και μπλέκει σε φασαρίες.

Το όνομα Μαρίνα συνδέθηκε αρκετά με την

κινηματογραφική ιστορία του νησιού.Η Χριστίνα Σύλβα είχε το ίδιο όνομα στο μελόδραμα του Κώστα Στράντζαλη«Θυσιάστηκα για το παιδί μου» (1960),η Μάρθα Καραγιάννη ήταν η παρδαλή Μαρίνα του «Γοργόνες και Μάγκες» και η Λαμπέτη,ασφαλώς,η θλιμμένη Μαρίνα στο «Κορίτσι με τα μαύρα».

Ενα άλλο γυναικείο όνομα που έγραψε τη δική του ιστορία σε σχέση με την Υδρα και τον κινηματογράφο είναι το Φαίδρα.Ηταν το όνομα της Σοφίας Λόρεν στη διασημότερη ξένη παραγωγή που γυρίστηκε ποτέ στην Υδρα,το «Παιδί και το δελφίνι» (1956),για τις ανάγκες της οποίας ο εφοπλιστής Γιάννης Λάτσηςπαραχώρησε το γιοτ του «Νεράιδα» (ήταν το γιοτ τουΚλίφτον Γουέμπ στην ταινία ).Φαίδρα όμως ήταν και το όνομα τηςΜελίνας Μερκούρηστην ομότιτλη ταινία του 1962,γυρισμένη από τον Ζυλ Ντασσέν.

Επρόκειτο για μια κοσμοπολίτικη εκδοχή της τραγωδίας τουΕυριπίδημε τουςΡαφ ΒαλόνεκαιΑντονι Πέρκινςστο πλευρό της Μερκούρη.

Σημεία του νησιού όπως το λιμάνι,το Μαντράκι,τα Καμίνια και η σπηλιά στα Κανόνια έχουν επίσης φιλοξενήσει μελοδράματα όπως τα «Μόνο για μια νύχτα» (1959) με τη Βούλα Ζουμπουλάκηκαι τονΓιώργο Φούντα και «Εσένα μόνον αγαπώ» (1970) με τον Νίκο Ξανθόπουλοσε ρόλο φτωχού ψαρά, κωμωδίες όπως ο «Τρελοπενηντάρης» (1971) και ο «Μπλοφατζής» (1969),και οι δύο με τον Κωνσταντάρα,σάτιρες όπως ο «Ερωτας του Οδυσσέα» (1984) του Βασίλη Βαφέα, μιούζικαλ όπως το «Κορίτσια για φίλημα» (1965) του Δαλιανίδη (που είχε επίσης γυρίσματα στη Ρόδο),αλλά και ξένες ταινίες όπως το «τουριστικό» «Νησί του έρωτα» (1963) του μΜόρτον Ντακόσταμε τονΡόμπερτ Πρέστον, τονΤόνι Ράνταλκαι τη Λίλιαν Μηνιάτη.

(απόσπασμα από κείμενο του Γιάννη Ζουμπουλάκη στο ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ της 7ης Αυγούστου)