Γράφει ο ΛΑΖΑΡΟΣ ΛΑΣΚΑΡΙΔΗΣ
Στην πορεία προς το δημοψήφισμα της 29ης Ιουλίου 1973, για την τυπική πλέον κατάργηση της βασιλευομένης δημοκρατίας, οι έριδες μεταξύ των ανδρών του καθεστώτος της 21ης Απριλίου γίνονταν όλα και περισσότερο εμφανείς. Εκείνη η δραματική συνεδρίαση της 15ης Ιουνίου (βλ. αναλυτικά στο http://istorikesphotografies.blogspot.gr/2013/06/blog-post_15.html) είχε δείξει το δρόμο...
Οι «σκληροί» ( Λαδάς, Ασλανίδης και Μπαλόπουλος) ήταν « στα κεραμίδια» , ο Μακαρέζος, ο οποίος έτρεφε φιλοδοξίες για την διαδοχή του Παπαδόπουλου στην πρωθυπουργία- μετά την ανάληψη του ύπατου πολιτειακού αξιώματος από τον τελευταίο- έβλεπε να παραμερίζεται ενώ ο Δημήτριος Ιωαννίδης, πάντοτε καραδοκούσε...
Στις κρίσιμες εκείνες για τον Παπαδόπουλο ημέρες μόνο δύο από τους «μεγάλους» του ήσαν πιστοί : Ο
Στην πορεία προς το δημοψήφισμα της 29ης Ιουλίου 1973, για την τυπική πλέον κατάργηση της βασιλευομένης δημοκρατίας, οι έριδες μεταξύ των ανδρών του καθεστώτος της 21ης Απριλίου γίνονταν όλα και περισσότερο εμφανείς. Εκείνη η δραματική συνεδρίαση της 15ης Ιουνίου (βλ. αναλυτικά στο http://istorikesphotografies.blogspot.gr/2013/06/blog-post_15.html) είχε δείξει το δρόμο...
Οι «σκληροί» ( Λαδάς, Ασλανίδης και Μπαλόπουλος) ήταν « στα κεραμίδια» , ο Μακαρέζος, ο οποίος έτρεφε φιλοδοξίες για την διαδοχή του Παπαδόπουλου στην πρωθυπουργία- μετά την ανάληψη του ύπατου πολιτειακού αξιώματος από τον τελευταίο- έβλεπε να παραμερίζεται ενώ ο Δημήτριος Ιωαννίδης, πάντοτε καραδοκούσε...
Στις κρίσιμες εκείνες για τον Παπαδόπουλο ημέρες μόνο δύο από τους «μεγάλους» του ήσαν πιστοί : Ο