Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011
ΣΚΑΡΙ ΤΥΠΟΥ ''ΠΕΡΑΜΑ''
Στη φωτογραφία ο Στέργιος Αγγελώνιας, με μια καλή ψαριά στα χέρια του, στο λιμανάκι των Λουτρών Σαμοθράκης το 1954. Στο βάθος ο πιο ιδιόμορφος τύπος της Ελληνικής παραδοσιακής ναυπηγικής του 20ου αιώνα. Το σκαρί είναι τύπου "Πέραμα" το γνωστό πρώτο "Τρείς φίλοι¨ (Νηολογίου Αλεξ/πόλεως) του Παπαράλη. Η κύρια χρήση του συγκεκριμένου σκάφος ήταν εμπορικό ή για μεταφορά φορτίων. Το καλοκαίρι βέβαια εκτελούσε και πλόες για τους περιηγητές που επισκέπτοταν την Σαμοθράκη.
(από το http://tangelonias.blogspot.com/2011/06/1954.html )
(από το http://tangelonias.blogspot.com/2011/06/1954.html )
Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011
Τρίτη 28 Ιουνίου 2011
ΟΙ ΣΕΙΣΜΟΙ ΤΟΥ 1953 ΣΤΗ ΖΑΚΥΝΘΟ
(Από το http://psalidios.blogspot.com/ )
«Έντεκα μόλις μέρες έχουνε περάσει από τη βιβλική καταστροφή τον νησιού του ’53. Η Ζάκυνθος από Σταυρωμένο μέχρι Πεντεκάμαρο κι από Άι – Λάζαρο ίσαμε Παλιά Βρύση, βρίσκεται σωριασμένη σε άμορφη μάζα από ερείπια. Ντουβάρια και ξύλα και πέτρες, που καπνίζουν ακόμα από το φοβερό άγλυμα της φωτιάς. Μόνος δρόμος επικοινωνίας που ’χει απομείνει είναι ο παραλιακός, η γνώριμη «Στράτα Μαρίνα». Σημαδεμένη και τούτη από το άπονο χτύπημα της μοίρας, μ’ ένα βαθιό χάσμα και τη μεριά της θάλασσας. Κι ο αέρας, αποπνέει ακόμα από τη μυρουδιά της καμένης σάρκας.
Ωστόσο κατά το απογιοματάκι, παρά το φουριόζο και συνάμα κρυαδερό πουνέντε, ένας περίεργος (!) κόσμος στέκεται ένα γύρω από την απείραχτη
«Έντεκα μόλις μέρες έχουνε περάσει από τη βιβλική καταστροφή τον νησιού του ’53. Η Ζάκυνθος από Σταυρωμένο μέχρι Πεντεκάμαρο κι από Άι – Λάζαρο ίσαμε Παλιά Βρύση, βρίσκεται σωριασμένη σε άμορφη μάζα από ερείπια. Ντουβάρια και ξύλα και πέτρες, που καπνίζουν ακόμα από το φοβερό άγλυμα της φωτιάς. Μόνος δρόμος επικοινωνίας που ’χει απομείνει είναι ο παραλιακός, η γνώριμη «Στράτα Μαρίνα». Σημαδεμένη και τούτη από το άπονο χτύπημα της μοίρας, μ’ ένα βαθιό χάσμα και τη μεριά της θάλασσας. Κι ο αέρας, αποπνέει ακόμα από τη μυρουδιά της καμένης σάρκας.
Ωστόσο κατά το απογιοματάκι, παρά το φουριόζο και συνάμα κρυαδερό πουνέντε, ένας περίεργος (!) κόσμος στέκεται ένα γύρω από την απείραχτη
Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011
ΣΠΥΡΟΣ ΜΑΡΚΕΖΙΝΗΣ
Ο αρχηγός του Κόμματος Προοδευτικών κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, στο πλαίσιο γεύματος της Ενωσης Ανταποκριτών Ξένου Τύπου, στο ξενοδοχείο ''Μεγάλη Βρετανία'' στις 11 Ιανουαρίου 1984.
Διακρίνονται από αριστερά: O τότε ευρωβουλευτής του κόμματος Γεώργιος Αλεξιάδης, ο προσωπικός φίλος του Μαρκεζίνη και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ενωσης Τζον Ρήγος, ο αρχηγός των
Διακρίνονται από αριστερά: O τότε ευρωβουλευτής του κόμματος Γεώργιος Αλεξιάδης, ο προσωπικός φίλος του Μαρκεζίνη και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ενωσης Τζον Ρήγος, ο αρχηγός των
Κυριακή 26 Ιουνίου 2011
Σάββατο 25 Ιουνίου 2011
Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011
Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011
ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ 15 ΧΡΟΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ: ''Ο ΑΝΔΡΕΑΣ, Η ΧΟΥΝΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ''
Του Σπύρου Δραινά, από το σημερινό φύλλο της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ
Ενας ανάµεσα στους περίπου 8.000 πολίτες που συνελήφθησαν όταν, µε την ισχύ των όπλων, η χούντα του Παπαδόπουλου κατέλαβε την εξουσία στις 21 Απριλίου 1967, ο Ανδρέας Παπανδρέου φυλακίσθηκε για λίγο στο Γουδή και στο Πικέρµι, αλλά πέρασε το µεγαλύτερο µέρος των οκτώ επόµενων µηνών στην αποµόνωση, στις Φυλακές Αβέρωφ. Στο κελί του µε θέα την πολυσύχναστη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, περίµενε να του απαγγελθούν κατηγορίες και να δικαστεί για την υποτιθέµενη εµπλοκή του στον ΑΣΠΙ∆Α, µια µυστική οργάνωση κεντρώων κατώτερων αξιωµατικών του στρατού που συνελήφθησαν στα µέσα του 1965 µε ψεύτικες κατηγορίες ότι συνωµοτούσαν για να ανατρέψουν τη µοναρχία, για να αποσυρθεί η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ και για να επιβληθεί στην Ελλάδα µια δικτατορία µε ηγέτη τον Ανδρέα. Μολονότι ήταν πολιτικά ακινητοποιηµένος, ο Ανδρέας παρέµενε ένας παράγοντας στις πολιτικές εξελίξεις.
Μόλις οι αξιωµατούχοι των ΗΠΑ βεβαιώθηκαν ότι το πραξικόπηµα ήταν φιλοαµερικανικό, άρχισε στην Ουάσιγκτον µια συζήτηση για το ποια στάση θα έπρεπε να πάρουν δηµόσια οι ΗΠΑ. Ο Ουόλτ Ρόστοου, σύµβουλος Εθνικής Ασφαλείας του προέδρου Τζόνσον, συνέστησε αρχικά να εκφράσουν «τη λύπη τους – έστω και χαµηλόφωνα» για την αναστολή των δηµοκρατικών διαδικασιών.
Οµως ο υπουργός Εξωτερικών Ντιν Ρασκ έφερε αντίρρηση υποστηρίζοντας
Ενας ανάµεσα στους περίπου 8.000 πολίτες που συνελήφθησαν όταν, µε την ισχύ των όπλων, η χούντα του Παπαδόπουλου κατέλαβε την εξουσία στις 21 Απριλίου 1967, ο Ανδρέας Παπανδρέου φυλακίσθηκε για λίγο στο Γουδή και στο Πικέρµι, αλλά πέρασε το µεγαλύτερο µέρος των οκτώ επόµενων µηνών στην αποµόνωση, στις Φυλακές Αβέρωφ. Στο κελί του µε θέα την πολυσύχναστη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, περίµενε να του απαγγελθούν κατηγορίες και να δικαστεί για την υποτιθέµενη εµπλοκή του στον ΑΣΠΙ∆Α, µια µυστική οργάνωση κεντρώων κατώτερων αξιωµατικών του στρατού που συνελήφθησαν στα µέσα του 1965 µε ψεύτικες κατηγορίες ότι συνωµοτούσαν για να ανατρέψουν τη µοναρχία, για να αποσυρθεί η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ και για να επιβληθεί στην Ελλάδα µια δικτατορία µε ηγέτη τον Ανδρέα. Μολονότι ήταν πολιτικά ακινητοποιηµένος, ο Ανδρέας παρέµενε ένας παράγοντας στις πολιτικές εξελίξεις.
Μόλις οι αξιωµατούχοι των ΗΠΑ βεβαιώθηκαν ότι το πραξικόπηµα ήταν φιλοαµερικανικό, άρχισε στην Ουάσιγκτον µια συζήτηση για το ποια στάση θα έπρεπε να πάρουν δηµόσια οι ΗΠΑ. Ο Ουόλτ Ρόστοου, σύµβουλος Εθνικής Ασφαλείας του προέδρου Τζόνσον, συνέστησε αρχικά να εκφράσουν «τη λύπη τους – έστω και χαµηλόφωνα» για την αναστολή των δηµοκρατικών διαδικασιών.
Οµως ο υπουργός Εξωτερικών Ντιν Ρασκ έφερε αντίρρηση υποστηρίζοντας
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)