Το σπίτι μνημονεύεται για πρώτη φορά το 1708 όταν το αγοράζει ο παππούς του παππού του Θεόφιλου, Τομάζο Μπάλιο , καθολικός το θρήσκευμα, από την Μονή Παναχράντου έναντι 4,5 ριαλίων. Το 1781 ο Τομάζο Καΐρης με προικοσύμφωνο το δίνει στο πατέρα του φιλόσοφου Νικόλαο ο οποίος με την σειρά του το έδωσε στον γιό του Θεόφιλο (1849-1920).
Στο σπίτι αυτό πέθανε και η αδελφή του φιλόσοφου Ευανθία Καΐρη το 1866 σε ηλικία 67 χρονών.
Το 1924 το σπίτι αγοράστηκε από τον Μιχαήλ Α. Εμπειρίκο, το 1929 από τον Δημήτριο Μπόνη και το 1930 περιέρχεται στα χέρια του γιατρού Γεώργιου Λ. Βρατσάνου ο οποίος το 1944 το δωρίζει στον Πανάγιο Τάφο. Το Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων ,μετά από αίτημα διακεκριμένων Ανδρίων επιστημόνων, δώρισε το οίκημα τελικά στον Δήμο Άνδρου για να χρησιμοποιηθεί ως μουσείο με ενθυμήματα από την ζωή του Ανδρίου σοφού.
Το 1947 το χωρίς καμία συντήρηση σπίτι κηρύχθηκε διατηρητέο
και το 1952 συστάθηκε Ερανική Επιτροπή για να μαζέψει χρήματα για τις απαραίτητες αναστηλώσεις .Τώρα πως και γιατί αντί να γίνουν αναστηλώσεις έγιναν κατεδαφίσεις και νέα κτίσματα και να καταλήξει σε αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι κάτι που κανείς δεν γνωρίζει.
Χωρίς καμία διάθεση για δημιουργία μουσείου για πολλά χρόνια χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία του αείμνηστου Μεταξά, μαέστρου της φιλαρμονικής και μετά για άλλες ανάγκες του δήμου.
Με αφορμή ένα συνέδριο για τον μεγάλο Φιλόσοφο που διοργανώθηκε το 1984 από τον Δημήτριο Πολέμη, ιδρυτή κατόπιν της Καϊρείου Βιβλιοθήκης, στην Άνδρο με πολλούς ξένους σύνεδρους και μία δωρεά του Βασίλη και της Ελίζας Γουλανδρή κατορθώθηκε στο σπίτι να στηθεί μία έκθεση για τον φιλόσοφο.
Τελικά για πρώτη φορά λειτούργησε ως "Μουσείο Θεόφιλου Καΐρη" το Σάββατο 12 Αυγούστου 1989 και κατά καιρούς έχουν πολλοί συνεισφέρει είτε χρήματα είτε εθελοντική εργασία για την ύπαρξη αυτού του μουσείου τους καλοκαιρινούς μήνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου