Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011
Ο ΠΑΡ' ΟΛΙΓΟΝ ΑΦΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ
Ο Νίκος Καζαντζάκης, ο κορυφαίος Έλληνας συγγραφέας, ήταν ένας από αυτούς που πολεμήθηκε σκληρά τόσο από το πολιτικό όσο και από το εκκλησιαστικό κατεστημένο στα πρώτα μετακατοχικά χρόνια αλλά και της εποχής αμέσως μετά τον Εμφύλιο πόλεμο. Η πολιτεία με τις επεμβάσεις της πέτυχε να μην του απονεμηθεί το βραβείο Νόμπελ στο οποίο ήταν ο επικρατέστερος υποψήφιος. Από την πλευρά της Εκκλησίας δέχθηκε σκληρές επιθέσεις κυρίως για την «Ασκητική», τον «Τελευταίο Πειρασμό», το «Χριστός Ξανασταυρώνεται» και τον «Καπετάν Μιχάλη». Απειλήθηκε με αφορισμό, οι πιστοί κλήθηκαν να μη διαβάζουν τα βιβλία του, ενώ με φτηνές δικαιολογίες δεν επέτρεψαν μετά το θάνατό του να τοποθετηθεί η σορός του σε ναό της Αθήνας για λαϊκό προσκύνημα. Σκληρή ήταν και η επίθεση από το Βατικανό. Το βιβλίο «Τελευταίος Πειρασμός» ενεγράφη στον «κατάλογο των απαγορευμένων βιβλίων» (INDEX). Εκείνη την εποχή Πάπας ήταν ο Πίος ΙΒ’. Κι έπρεπε να περάσουν αρκετά χρόνια για να φτάσουμε στο 1968 και να δηλώσει ο Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας ότι τα βιβλία του Καζαντζάκη κοσμούν την πατριαρχική βιβλιοθήκη στο
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ (1876-1936)
Με τον Ελευθέριο Βενιζέλο |
Πότε μαζί και πότε… χώρια με τον Βενιζέλο (και σε σκληρή κόντρα μαζί του στο δεύτερο διάστημα) κατάφερε να πρωταγωνιστήσει όχι μόνο στην πολιτική ζωή αλλά και στο χώρο των ιδεών. Καλοκαίρι του 1876 (8 Ιουλίου) ήλθε στη ζωή, γέννημα-θρέμμα της Αρκαδίας, από το Λεβίδι.Ηταν από πολιτική οικογένεια, αφού ο πατέρας του Παναγιώτης κάθισε στα έδρανα της Βουλής, ως εκπρόσωπος της εκλογικής περιφέρειας Μαντινείας. Ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου σπούδασε τα… πάντα (νομικά, οικονομικά, φιλοσοφία και κοινωνιολογία) για την εποχή του, στην Αθήνα και στο εξωτερικό (Χαϊλδεβέργη, Βερολίνο, Λονδίνο και Παρίσι).Στη Γερμανία ασπάστηκε το τότε σοσιαλδημοκρατικό μοντέλο και κατά την επιστροφή του στην Ελλάδα, τριαντάρης πια, συνέστησε μαζί με τους Παναγιώτη
ΣΤΑ ΚΟΥΤΟΥΚΙΑ
Τα κουτούκια, χώροι συνάντησης φίλων, χώροι χαλάρωσης, χώροι πολιτικών μαζώξεων ( άλλοτε φανερά, άλλοτε κρυφά ), χώροι που κάποτε ενώνονταν οι ψυχές μεταξύ τους.
Εκεί αναπτύσσονταν οι κομματικές έρριδες, φορτιζόταν το κλίμα, δημιουργούνταν οι μικρές «Βουλές» της χώρας.
Εκεί κλείνονταν οι δουλειές, εκεί σύχναζανΔευτέρα 29 Αυγούστου 2011
Κυριακή 28 Αυγούστου 2011
ΜΕ ΤΟ ΝΑΖΙ ΤΗΣ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑ
Στην Αίγινα |
Ηταν τέλη Αυγούστου του 1957 όταν το κινηματογραφικό συνεργείο του παραγωγού και σκηνοθέτη Ανδρέα Λαμπρινού κατέφθασε στο νησί της Αίγινας για τα γυρίσματα του «Διακοπές στην Αίγινα», της εμβληματικής, όπως απεδείχθη αργότερα, ταινίας για το νησί του Σαρωνικού. Εκείνα τα χρόνια τα σχολεία άνοιγαν την 1η Σεπτεμβρίου, επομένως το νησί είχε αρχίσει σιγά-σιγά να αδειάζει. Οι παραθεριστές επέστρεφαν στα σπίτια τους. Κατά κάποιον τρόπο λοιπόν η παραγωγή
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)