Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010

ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΛΟΥΒΑΡΙ (1887-1961), ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΙΩΑΝΝΗ ΡΑΛΛΗ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ

"Χρόνον τινά μετά την επιδρομήν των Γερμανών απεχώρησα μετ' άλλων προσώπων, πολύ γνωστών εις την ελληνικήν κοινωνίαν από τον ελληνογερμανικόν σύνδεσμον, ο οποίος διελύθη σιωπηρώς κατόπιν τούτου. Ηρνήθην να μετάσχω εις την κίνησιν του ελληνικού εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος και συνέστησα εις τον αείμνηστον φίλον μου Γ. Μερκούρην, ο οποίος ήλπισεν ότι υπήρχε ελπίς πολλοί να σωθούν διά της ανασυγκροτήσεώς του, την άμεσον διάλυσίν του. Η οικία μου εχρησίμευεν εξ άλλου ως καταφύγιον των Αυστριακών, όσοι εχθροί του Χίτλερ εγκατέλιπον την πατρίδα των άμα τη προσαρτήσει της υπό της Γερμανίας. Ο βαρώνος Σάιλερ, πρώην στρατιωτικός ακόλουθος της Αυστρίας εν Ρώμη, κατέφυγε μάλιστα εις εμέ διότι, ως έλεγε, μόνον υπό την ιδικήν μου στέγην ηδύνατο να εκδηλώνη το μίσος του κατά του εθνικοσοσιαλισμού. Υπό την στέγην αυτήν συνηντώντο Αυστριακοί κόμητες και Άγγλοι λόρδοι, τους οποίους ήνωνεν η κοινή απέχθεια προς την χιτλερικήν Γερμανίαν. Αι επισκέψεις αυταί είχαν μίαν κωμικοτραγικήν συνέπειαν. Οι
πράκτορες της Ασφαλείας, οι οποίοι ήσαν τότε πανταχού παρόντες, απεκόμισαν εξ αυτών την εντύπωσιν ότι εις το σπίτι μου βυσσοδομείται κύριος οίδε ποία συνωμοσία. Ούτω ολίγον προ της αφίξεως των Γερμανών ευρέθην εις τας φυλακάς Μακρυγιάννη μετά του Πέτρου Ράλλη, του Ναπολέοντος Ζέρβα, του Γ. Μερκούρη και πολλών άλλων.Ομολογώ εν τούτοις προθύμως ότι μερικοί από τους πράκτορας αυτούς ήσαν κάπως ευφυέστεροι. Κατά την ιδικήν των αντίληψιν συνεκέντρωνα εις την οικίαν μου Βρετανούς και Γερμανούς διά να εκμαιεύσω μυστικά από τους πρώτους προς όφελος των δευτέρων. Διά να είμαι φιλαλήθης - είναι φράσις την οποίαν ακούει κανείς συχνά κατά τας συναναστροφάς - είχαν και κάποιο δίκηο τα συμπαθή κατά τα άλλα όργανα της Ασφαλείας. Πώς να εξηγήσουν το γεγονός ότι ανώτατοι Γερμανοί διπλωμάται και γνωστοί Έλληνες πολιτευταί συνηντώντο εις το σπίτι μου κατά την διάρκειαν του ελληνοϊταλικού πολέμου; Δεν γνωρίζω περί τι περιεστράφησαν αι συνομιλίαι των. Δι' εμέ ήτο πράξις στοιχειώδους ανατροφής ή ανδρισμού, αν θέλετε, να δεχθώ την παράκλησιν των πολιτευτών αυτών, οι οποίοι δεν ήσαν εις το τέλος φίλοι της Γερμανίας".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου